8 juli 2014 - 14 juli 2014
Na meer dan 30u onderweg te zijn komen we eindelijk aan in Hong Kong. Voor ons is er nu een tijdverschil van 13u. Het is hier snikheet en er heerst een gezellige Chinese drukte. Het valt ons onmiddellijk op hoe netjes en georganiseerd alles hier is. Met de hypermoderne en snelle airport train reizen we onder de bekende Victoria haven naar Hong Kong Island. Vervolgens gaan we met de metro naar Sheung Wan waar ons hotel, Butterfly on the waterfront, gelegen is. De metrostations lijken hier wel luchthavens, gigantisch groot en een drukte van jewelste. Iedereen loopt hier met zijn gsm of tablet aan zijn hand geplakt en we vinden het dan ook grappig dat ze om de 5 minuten afroepen dat je niet enkel je ogen op je gsm moet houden maar ook op de roltrap. De tweede taal hier is Engels wat het reizen weer een pak makkelijker en vlotter maakt. Ons modern hotel heeft een fantastisch uitzicht over de Victoria haven. Het is toch wel weer even wennen aan al die luxe en het moeten gebruiken van airco. In de wijk van ons hotel wonen voornamelijk Chinezen en geen expats. Er zijn tal van bizarre winkeltjes. De meeste verkopen gedroogde zeevruchten, allerlei spullen voor alternatieve geneeskunde waaronder hertgeweien en ginseng producten. Ondanks het nog vroege uur in de avond kruipen we uitgeteld maar tevreden onder de lakens.
De volgende dag verkennen we het centrum van Hong Kong Island wat onderverdeeld is in verschillende wijken met elk een eigen identiteit. Het openbaar vervoer is hier een droom, behalve de metro is er ook een tramsysteem, de 'ding ding'. Het is de enigste plaats op de wereld waar deze antieke dubbeldekkertrams nog rondrijden, in schril contrast met de omliggende wolkenkrabbers. Het is hier sowieso een mooie mix van oude Chinese culturen en nieuwe moderne technologieën. De meeste wolkenkrabbers zijn gebouwd in feng shui stijl om ze te integreren in de omgeving. Via enkele bekende gebouwen zoals het hoofdkantoor van HSBC, ooit het duurste gebouw ter wereld en de China Bank Tower, ooit het hoogste gebouw ter wereld buiten de Verenigde Staten en doorheen enkele gigantische shopping malls komen we terecht in de botanische tuinen, een indrukwekkende verzameling van tropische fauna en flora. Nog aan het bekomen van de jetlag gaan we om 16u een dutje doen en als we om 20u even wakker worden slapen we ineens maar verder.
We gaan ook naar het schiereiland Kowloon met de beroemde winkelstraat Nathan Road. We bezoeken er de Wong Tai Sin tempel, een gigantische Taoïstische tempel van zo'n 18000 vierkante meter. Je kan hier je toekomst laten voorspellen. De bedoeling is om telkens een vraag te stellen aan het orakel en vervolgens met een bakje vol bamboestokjes te schudden tot er eentje uitvalt. Op elke stok staat een nummer die verwijst naar een Chinees gezegde. Achteraf ga je dan met je nummertjes naar een van de vele toekomstvoorspellers (aan de wachtrijen te zien is de ene duidelijk populairder dan de andere) die de spreuken interpreteert. Gans dit ritueel heet kau cim.
Bij het vallen van de avond wandelen we langs de Avenue of Stars, een promenade langs de haven met af en toe een steen die verwijst naar een beroemde inwoner van Hong Kong. De twee bekendste ongetwijfeld Bruce Lee en Jackie Chan. Elke avond kan je hier ook een lichtshow zien op de skyline van Hong Kong Island, de zogenaamde 'A Symphony of Lights', vermeld in Guinness World Records als werelds grootste permanente klank- en lichtshow. Bijlange niet zo indrukwekkend als we verwacht hadden maar de skyline van Hong Kong is daarintegen wel super.
We willen nu toch wel eens 'echt' Chinees eten en vragen iemand in ons hotel om raad. Hij krabbelt wat tekens op een briefje en zegt dat we in de omgeving van het Ibis hotel deze plaats moeten zoeken. Zoeken naar Chinese karakters is echt onbegonnen werk maar gelukkig is er iemand die ons de plaats kan tonen. We komen terecht in een vreetschuur vol boerende en rochelende Chinezen. We delen een tafeltje met een oudere man. Tussen de tafels rijden ze rond met trolleys waar je eten kan van kiezen. Moeilijk want het ziet er allemaal uit alsof het al eens opgegeten was, niemand spreekt Engels en er staan nergens prijzen bij. Uiteindelijk komt een ober opdagen die enkele woorden Engels praat. 'Flied lice'? 'Chicken'? Ok laat maar komen! En we vragen nog twee loempias ook. Inhoud onbekend, volgens de ober waarschijnlijk 'polk'. Er werd vervolgens een pot thee op tafel gekwakt samen met twee tasjes en een grote kom. Toen de ober zag dat we geen idee hadden wat de bedoeling was schonk hij de grote kom vol thee en begon de kleine tasjes daarin af te wassen. Klaar voor gebruik! Een paar Chinezen waren ondertussen foto's aan het nemen van ons. Het eten kwam uiteindelijk en we aten met lange tanden om toch maar niet alles te laten liggen. We vonden het wel een superervaring, en zij ook, maar doe ons toch maar de afhaalchinees in de Vandenbogaerdelaan.
We willen nu toch wel eens 'echt' Chinees eten en vragen iemand in ons hotel om raad. Hij krabbelt wat tekens op een briefje en zegt dat we in de omgeving van het Ibis hotel deze plaats moeten zoeken. Zoeken naar Chinese karakters is echt onbegonnen werk maar gelukkig is er iemand die ons de plaats kan tonen. We komen terecht in een vreetschuur vol boerende en rochelende Chinezen. We delen een tafeltje met een oudere man. Tussen de tafels rijden ze rond met trolleys waar je eten kan van kiezen. Moeilijk want het ziet er allemaal uit alsof het al eens opgegeten was, niemand spreekt Engels en er staan nergens prijzen bij. Uiteindelijk komt een ober opdagen die enkele woorden Engels praat. 'Flied lice'? 'Chicken'? Ok laat maar komen! En we vragen nog twee loempias ook. Inhoud onbekend, volgens de ober waarschijnlijk 'polk'. Er werd vervolgens een pot thee op tafel gekwakt samen met twee tasjes en een grote kom. Toen de ober zag dat we geen idee hadden wat de bedoeling was schonk hij de grote kom vol thee en begon de kleine tasjes daarin af te wassen. Klaar voor gebruik! Een paar Chinezen waren ondertussen foto's aan het nemen van ons. Het eten kwam uiteindelijk en we aten met lange tanden om toch maar niet alles te laten liggen. We vonden het wel een superervaring, en zij ook, maar doe ons toch maar de afhaalchinees in de Vandenbogaerdelaan.
We bekijken Hong Kong ook nog vanaf 'The Peak', een bekend uitzichtpunt bovenop een heuvel. Je kan er heen met de tram die enorm stijl naar boven gaat. Eens boven is er een groot shoppingcentrum waar ook Madame Tussauds gelegen is. Zeker de moeite om de stad eens vanuit deze hoek te zien. 's Avonds gaan we naar de befaamde uitgaansbuurt Lan Kwai Fong waar we een cafe vinden met Stella en Leffe! Per halve liter! Voor het eerst in zes maanden kunnen we weer genieten van echt bier, spijtig dat er niets beter voor handen was maar alsnog 100 keer beter dan het brouwsel dat ze hier schenken.
Helaas is Hong Kong erg duur anders hadden we er zeker nogeel langer gebleven. Na 5 dagen nemen we een vlucht naar Bali in Indonesië.
Meer foto's: klik hier.