24 juni 2014 - 25 juni 2014
Voor het eerst maken we kennis met de luxueuze Zuid-Amerikaanse bussen waar iedereen het steeds over heeft. Met Cruz del Sur reizen we 20u tot in Lima in de 'cama' (bed) klasse. We slapen als baby's in dit hotel op wielen, krijgen eten dat effectief eetbaar is en om de resterende tijd te doden heeft iedereen een persoonlijk entertainment systeem met muziek, films, boeken en games. In Lima stappen we over en reizen deze keer in de 'semi cama' (half bed) klasse nog 4u verder tot in Paracas. Ook hier luxe allom op de bus, enkel deze keer zijn de stoelen zoals iedereen ze kent in een coachbus en is er geen persoonlijk entertainment systeem.
Voor het eerst maken we kennis met de luxueuze Zuid-Amerikaanse bussen waar iedereen het steeds over heeft. Met Cruz del Sur reizen we 20u tot in Lima in de 'cama' (bed) klasse. We slapen als baby's in dit hotel op wielen, krijgen eten dat effectief eetbaar is en om de resterende tijd te doden heeft iedereen een persoonlijk entertainment systeem met muziek, films, boeken en games. In Lima stappen we over en reizen deze keer in de 'semi cama' (half bed) klasse nog 4u verder tot in Paracas. Ook hier luxe allom op de bus, enkel deze keer zijn de stoelen zoals iedereen ze kent in een coachbus en is er geen persoonlijk entertainment systeem.
We vertrokken uit de woestijn, vielen in slaap al rijdend door de woestijn en kwamen wakker in de woestijn. De duizend en nog wat kilometers die we hebben afgelegd langs de kust is er helemaal niets, tot je aankomt in Lima, een stad die het grootste deel van het jaar is smog is gehuld en deze keer was het niet anders. We hadden al een tijdje beslist om niet in Lima te verblijven als het niet nodig was want we kijken uit naar de unieke fauna en flora die Peru te bieden heeft naast uiteraard de mysterieuze Incacultuur.
Het klimaat is ook grondig veranderd want het is in Paracas een pak frisser maar het zonnetje schijnt nog steeds. We checken in bij het Paracas Backpacker's House en boeken meteen een uitstap naar de Islas Ballestas en aansluitend een bezoek aan het nationale park van Paracas voor de volgende dag.
Vooraleer we naar de eilanden gaan bezoeken we een kruidenierszaakje om een ontbijtje samen te stellen. Grappig is dat het wisselgeld bestaat uit snoepjes. Helaas hebben we deze keer minder geluk met het weer. Met een grijze lucht vertrekken we 's morgens vroeg naar onze eerste uitstap. De Ballestas eilanden zijn een nationaal maritiem park en niet zo maar eentje maar het park met het grootste aantal maritieme fauna ter wereld! Behalve nu dus want door El Niño is het klimaat om zeep en komen er niet veel dieren opdagen. We zijn dan ook ontgoocheld over de kleine hoeveelheid dieren maar toch krijgen we de meeste soorten te zien, behalve pinguïns. Desalniettemin zijn de eilanden, die eigenlijk rotsformaties zijn, spectaculair. Ballesta betekent boog (zoals het wapen) en de eilanden hebben dan ook prachtige boogvormige formaties en vele grotten. Ze worden permanent bewoont door een bewaker. Lijkt een leuke job maar er hangt wel een luchtje aan, letterlijk dan want hier vinden we ook een van Peru's belangerijkste exportproducten, guano, een mooi woord voor vogelstront. Dit zou een uitstekende meststof zijn en de bewaker is hier dan ook voornamelijk om deze te beschermen. Een keer per jaar komen mensen aan wal om de guano te verzamelen. Onderweg naar de eilanden krijgen we op een heuvelwand ook La Candelabra te zien, een 50 meter lange tekening uit de precolombiaanse tijd in de vorm van een kandelaar waar niemand echt de betekenis van weet.
Eens terug bij onze hostel vertrekken we een uurtje later de woestijn in op onze tweede uitstap. Het nationale park van Paracas bestaat behalve de Ballestas eilanden ook uit een schiereiland gelegen in de Pacific. Het is hier dat San Martín aan land is gekomen om Peru te bevrijden van de Spanjaarden en een eerste stop is dan ook aan het monument om deze helden te eren. Vervolgens gaan we naar een museum met miljoenen jaren oude fossielen die hier zijn gevonden vanwaar we ook de horizon afspeuren naar de flamingo's die hier komen. We gaan ook nog kijken naar La Catedral, een rotsformatie in de zee die deels is ingestort door de aardbeving van 2007 in Ica. Verder zien we onderweg aangespoelde kadavers van dolfijnen en zeeleeuwen, weerom als gevolg van El Niño, die worden opgepeuzeld door de gieren.
Onze volgende stop wordt Ica, de wijn- en piscoregio van Peru, en Huacachina, een oase aan de rand van de woestijn waar we blijven overnachten.
Meer foto's: klik hier.