La ciudad blanca oftewel de witte stad bijgenaamd achter de kalkstenen gebouwen die ondertussen alle kleuren hebben behalve wit. Het is de hoofdstad van de staat Yucatan met zo'n 1,6 miljoen inwoners en in ieder opzicht een koloniale stad met een historisch centrum gebouwd rond de plaza grande en bijhorende kerk, in dit geval een kathedraal en dan nog wel de oudste van het continent gedateerd rond 1560 en origineel gebouwd als een fort. Mérida was een zeer rijke stad dankzij de 'henequén' industrie, een plant waarmee touw gemaakt wordt van uitstekende kwaliteit. De beste hangmatten kan je dan ook hier kopen. Die rijkdom is vooral te zien in de Paseo De Montejo, een boulevard geïnspireerd op de Champs-Elysées. Je ziet er het éne prachtige gerestaureerde koloniale gebouw na het andere die nu bijna allemaal dienst doen als kantoren voor grote internationale bedrijven. Sommige zijn musea geworden en een enkeling is nog steeds in handen van de familie die rondleidingen geven doorheen het poepsjieke interieur.
De plaza grande is de ontmoetingsplaats van de stad. De Mexicanen komen hier voor of na het werk samen terwijl het klimaat nog koel is want 's morgens en 's avonds is het hier best fris en kan je wel een trui verdragen. Overdag stijgt het kwik tussen de 30 à 35 graden. Behalve Mexicanen is het plein ook vergeven van de duiven. Wie het waagt hier iets te eten is in voor een hele belevenis. Het valt ons op hoe vriendelijk en behulpzaam de inwoners zijn. Spontaan beginnen mensen met ons te praten en als ze horen dat we van België zijn komen onvermijdelijk Jean-Marie Pfaff, Enzo Scifo en Eddy Merckx boven water.
Valentijn is hier één groot straatfeest. De straten worden afgesloten voor het verkeer en ieder koppel komt de straat op. Elke vrouw loopt rond met bloemen, ballonnen en gigantische knuffelberen. Links en rechts worden liefdesverklaringen gegeven, privéserenades gespeeld en jawel we zijn zelfs getuige van een huwelijksaanzoek. De tranen vloeien rijkelijk en wij nog even verliefd als 17 jaar terug bekijken alles met een frisse pint en een hot-dog.
We hebben ondertussen al gehoord dat het geen goed idee is om in Latijns-Amerika je kamer op voorhand te boeken want dan krijg je keer op keer de slechtste kamers en, nog belangerijker, kan je niet onderhandelen over de prijs. Zo hebben we in Mérida een prachtige kamer kunnen versieren op het dak van guesthouse Alvarez in één van de zoveel gerestaureerde panden voor een fractie van de prijs. De eigenaars waren een gastvrij Mexicaans koppel die slechts enkele woorden Engels praten maar ons met handen en voeten allerlei verhalen vertellen en rondleiden in hun prachtige huis.
Meer foto's: klik hier.