Hua Hin

We willen eerst en vooral de eilanden bezoeken in de golf van Thailand.  Eens geland in Bangkok hopen we om mss een goedkope lastminute vlucht te kunnen scoren naar het zuiden. Helaas zijn lastminute kortingen blijkbaar niet meer van deze tijd... Integendeel! De prijzen swingen de pan uit en ze laten nog liever het vliegtuig leeg vertrekken in de hoop toch een toerist die niet anders kan dan onmiddellijk vliegen te kunnen uitpersen, spijtig. Met gebogen schouders druipen we af en beginnen we rond te kijken hoe we op een betaalbare manier in het centrum van Bangkok kunnen komen. We hebben er eigenlijk helemaal geen zin in want het centrum ligt best ver en op het einde van onze reis moeten we sowieso in Bangkok zijn voor onze terugvlucht (alhoewel Mieke beweert bij hoog en bij laag dat ze zich zal vastketenen aan de eerste de beste palmboom dus ik weet nog niet zo zeker of we überhaupt terug zullen komen). We besluiten om nog even rond te snuisteren in de hall met shuttle services naar diverse plaatsen om te zien of er geen andere oplossing is. We zien uiteindelijk tussen alle dikke oude mannetjes die in kudde staan te wachten om naar Pattaya gebracht te worden door dat er over enkele uren een bus vertrekt naar Hua Hin, de oudste badplaats van Thailand. Het ligt ongeveer halverwege de route naar Koh Tao, onze eerste stop in de golf van Thailand en een blik op onze reisgids leert ons dat we daar ook een bus/boot combiticket kunnen boeken voor Koh Tao. Ideaal! Een tijd later zijn we onderweg en 's avonds komen we aan in Hua Hin.

We gaan op zoek naar een guesthouse maar dat lijkt moeilijker dan gedacht.  We vonden het al verdacht dat er geen touts stonden aan het busstation om ons mee te nemen naar hun hotel. Alles zat bomvol. We lopen een uur of twee rond. Uiteindelijk blijft Mieke op straat waken bij onze backpacks en ga ik alleen op zoek maar er is geen bed meer te vinden. We kunnen dus niet anders dan inchecken bij een duur hotel. Het is ondertussen al laat en we beslissen om na alle moeite die we hebben gedaan toch minstens een nacht langer te blijven en Hua Hin te verkennen.

Het bevalt ons beter dan we hadden gevreesd. Het centrum is twee keer niets. De ene biergarten en sports bar na de andere met tussendoor talrijke overprijsde restaurants, super toeristisch dus. Het strand is echter prachtig en de zee kristalhelder. Wat ons opvalt is hoe warm het zeewater is. Zo warm hebben wij het voor zover we ons kunnen herinneren nog nergens op de wereld gehad. De rest van de dag brengen we horizontaal door, regelen we ons vervoer naar Koh Tao en gaan we shoppen want Mieke heeft dringend nieuwe slippers nodig en dit is de eerste plaats sinds weken waar we kans maken iets deftig te vinden. Veel meer is hier niet te beleven en de volgende dag reizen we verder.

Meer foto's: klik hier.