Battambang

Cambodja was ooit een kolonie van Frankrijk en Battambang zou de mooist bewaarde koloniale gebouwen van het land hebben. Mjah zoals alles in Cambodja neem je dit best met een serieuze korrel zout. Toegegeven sommige gebouwen hebben wel een historische waarde maar worden op vandaag gewoon gebruikt als shop, internetcafe, restaurant,... en hangen vol reclame.  De charme van weleer is ver te zoeken en voor ons stelt het eigenlijk niets voor na het zien van Melakka en Georgetown vorig jaar in Maleisië. 

De volgende dag hebben we dan maar een tuktuk gehuurd voor de ganse dag en de omgeving verkend. Langs vissersdorpjes, boerderijen en eeuwenoude tempels doorheen prachtige landschappen.  Asfalt is er hier nog niet en je hebt dan ook een stofmasker nodig. De douche 's avonds is de eerste minuten een kleine modderstroom :) Eerste belevenis was een treinritje op de bamboetrein. De wagon bestaat uit een 3 meter lang dek gemaakt uit bamboe. Eerst worden twee assen die er uit zien als grote dumbells op de sporen gelegd. De achterste wordt verbonden aan een motortje en tuffen maar! Er is slechts 1 spoor. Als er een treintje komt uit de tegenovergestelde richting moet deze met het minst aantal passagiers zijn boeltje afbreken en de ander voorrang geven. 
Ze hadden hier ook de gewoonte om tempels bovenop de heuvels te bouwen... Eerste tempel 358 treden in de blakende zon. Eerst even langs de toeristen"politie" om 6 dollar te dokken (dit begint ondertussen serieus op ons systeem te werken). Aan de voet zat een Duitser bij te komen van de klim en waarschuwde ons al voor wat zou volgen. En pittig was het!  Onderweg werden we begeleid door wapperende kinderen die ons wilden afkoelen.  Eerst wouden we ze afschepen maar al vlug werd duidelijk dat ze enkel wouden spelen. Toen Mieke halverwege wou wisselen en zelf wapperen op de kindjes werden ze helemaal gek, weer een stoer verhaal voor hun vriendjes over die gekke farangs :)

We hadden iig geluk met onze chauffeur.  Deze kennen natuurlijk de omgeving het best en tussendoor stopten we in een boerderij waar duidelijk zeer weinig toeristen komen. We kregen wat uitleg over wat er zoals stond te groeien en de boerin die samen met nog enkele andere zat te eten uit 1 bord...met de handen...wou dat we ook toetasten. Soit verstand op nul en graaien.  Het was green mango salad met pepers, heel veel pepers. Je mond en keel staan onmiddellijk in brand. Pijnlijk in brand! Hilariteit alom en al vlug werd ons een glas water aangeboden.  Met het meest ranzige glas ooit werd water opgeschept uit een bak.  Nee sorry dit is echt een brug te ver en simpelweg gevaarlijk. Terwijl iedereen ontgoocheld was over onze afwijzing dropen we al excuserend af naar de volgende bestemming.  Op de top van een heuvel met een gigantisch grottencomplex werd een eerste tipje van de sluier gelicht over het gruwelijke bewind van de Rode Khmer. Op de plaats van de vroegere ondervragingskamer (lees folterkamer) staat nu een boeddhistische tempel. Iets verderop biedt een gat toegang tot een metersdiepe grot waar de ondervraagde in gegooid werd om een vreselijke dood te sterven. Met wat geluk overleefde je de val niet. De beklimming ging verder naar een pagode op de top en vervolgens 1200 trappen naar beneden, zucht. Daar konden we wachten aan de bat caves om bij zonsondergang de uittocht van de vleermuizen te zien. Het klonk allemaal nogal cheesy en we waren vier verloren vleermuizen verwachtende maar het bier was koud en we waren aan de praat geraakt met twee vrienden uit Ancy dus we bleven plakken en gelukkig maar! Werkelijk miljarden vleermuizen suisden uit de grotten, een ongelooflijk schouwspel.

De volgende dag op kookles. Eerst samen naar de markt en dan springrolls,  fish amok en beef loklak leren koken. We besloten 1 overnachting te annuleren en met de nachtbus diezelfde avond te vertrekken naar Sihanoukville.

Meer foto's: klik hier.