Beijing

19 september 2014 - 23 september 2014

Midden in de nacht landen we in de hoofdstad van China: Beijing, ook wel gekend als Peking. Het is hier een pak frisser dan wat we de afgelopen weken gewoon zijn en op de luchthaven heerst een drukte van jewelste. De paspoortcontrole gebeurt deze keer erg grondig en we zien dat verschillende mensen problemen hebben omdat ze niet meer goed op hun foto lijken. Wij mogen gelukkig vlotjes door. Buiten treffen we een gigantische wachtrij aan bij de taxistand. En dit om 2u 's nachts? Dat belooft... Uiteindelijk kunnen we twee uur later inchecken bij onze hostel, Little Mao. Het inchecken verliep wat stroef want niemand praat Engels en we moeten ons behelpen met een of andere vertaalapp op de smartphone van de receptioniste. Zelf dachten we goed voorbereid te zijn en we hadden reeds de offline woordenboeken van Google Translator geïnstalleerd alsook de offline kaarten voor China. Het duurde echter niet lang voor we ontdekten dat Google en alle bijhorende diensten hier geblokkeerd zijn?! Facebook en Twitter waren we van op de hoogte maar dit was nieuw voor ons. Wat mogen we blij zijn dat we thuis in een vrij land wonen. Eens te meer beseffen we dat alles wat we hebben helemaal niet zo vanzelfsprekend is.

De eerste dag doen we het rustig aan met enkel de Tempel van de Hemel op het programma. Vol goeie moed trekken we er te voet op uit maar de afstanden in Beijing blijken enorm. Het is er ook saai wandelen doorheen de kaarsrechte straten, de meeste met minstens vier rijbanen. Gelukkig is het metronetwerk hier helemaal perfect, met de stationsnamen in het Engels! Iedereen wordt grondig gecontroleerd vooraleer hij op de metro kan, te vergelijken met de controles in een luchthaven, heel eigenaardig. Eerst stoppen we in de beroemde straat Nanluogu Xiang om iets te eten, een lange smalle steeg met honderden bars en restaurants. Het is er gestoord druk en de wachttijden op restaurant zijn veel te lang dus we nemen genoegen met wat gefrituurde kip en een jianbing (een pannenkoek opgevuld met vlees, groentjes, ei, chili en een zoete bruine saus) en beslissen om 's avonds terug te komen.

De Tempel van de Hemel ligt in een groot park en wordt beschouwd als het summum van de Ming architectuur. Het complex bestaat uit drie tempels; Altar of Heaven, Imperial Vault of Heaven en Hall of Prayer for Good Harvests. De laatste is het meest indrukwekkend, een prachtige cirkelvormige tempel volledig opgetrokken uit hout en vol symbolische verwijzingen. Het ganse complex worden gezien als de ontmoetingsplaats tussen hemel en aarde (vandaar de naam) met als medium de Zoon van de Hemel, oftewel de keizer. Het was ook de plaats van de belangrijkste jaarlijks ceremonie, namelijk deze waarin de keizer bad voor een goeie oogst. Tijdens deze ceremonie mediteerde de keizer in de Imperial Vault of Heaven, sliep in de Hall of Prayer for Good Harvest en offerde dieren voor het Altar of Heaven.

Onderweg naar Nanluogu Xiang gaan we eerst even een kijkje nemen in een andere bekende eetstraat, Gui Jie of Ghost Street. De specialiteit hier is hot pot, een dampende pot bouillon waar je zelf je groentjes en vlees in gaart. Buiten zitten de klanten die wachten op een tafeltje massaal zonnebloempitten te eten waarbij ze de schelpen naarstig in het rond spuwen. Iemand zijn job is dan om die massale hoeveelheid schelpen op te vagen, leuk...

Dag twee hebben we gereserveerd voor de imposante Verboden Stad. We hadden wel een slechte start want de taxichauffeur heeft ons vals geld gegeven. Hij zei dat ons briefje van 100 nep was en toen we een tweede gaven zei hij net hetzelfde. In werkelijkheid ruilt hij onze echte briefjes om voor valse, een blijkbaar veel voorkomende scam in Beijing en wij hadden het potjandorie nog niet door ook totdat we diezelfde avond aan het surfen gingen en zochten op 'fake money from Beijing ATM'!

De stad betreden doe je via de Tian'anmen poort waar een gigantisch portret van Mao nog aan de gevel hangt. Ervoor ligt het wereldberoemde Tian'anmenplein waar je ook het mausoleum kan vinden met (waarschijnlijk) het lichaam van Mao. Wij gaan het niet bekijken maar gaan meteen de Verboden Stad in. Het loket vinden om de kaartjes te kopen had wat voeten in de aarde maar uiteindelijk hebben we alles wat we nodig hebben en mogen we de stad in. Ook hier zijn de security checks niet van de poes.

De Verboden Stad was de woonplaats van de keizer en kan het best omschreven worden als kolossaal. Centraal heb je niet minder dan elf enorme hallen telkens gescheiden van elkaar met een onvoorstelbaar groot plein. Daarnaast zijn er nog zo'n achthonderd gebouwen! De ganse stad is in perfecte symmetrie gebouwd. De centrale hallen hadden elk een eigen functie met als grootste en meest indrukwekkende de Wumen. Deze was privé voor de keizer en werd ondermeer gebruikt om het leger te inspecteren, de nieuwe kalender aan te kondigen of om over het lot van krijgsgevangenen te beslissen. De meeste gebouwen dienen op vandaag als museum. Een ervan is een tentoonstelling van klokken en ze hebben er eentje die mechanisch acht Chinese karakters kan uitbeelden. Diezelfde avond gaan we een kung fu show bekijken. We hadden er geen al te hoge verwachtingen van maar het bleek spectaculair! 

Het valt ons op dat Beijing vrij proper is en dat hadden we niet verwacht. Er wordt continue overal gepoetst en geveegd. De Chinezen houden er wel wat rare gewoontes op na. Zo gaan ze naar het toilet met de deur open (er is ook geen slot), als er om te beginnen al een deur is. Voor Mieke een grote aanpassing en het was lachen toen ze de eerste keer buiten kwam met een bloedrood hoofd van pure gêne. Ze rochelen en spuwen om de haverklap, ook in gebouwen of tempels en de kinderen lopen rond met een broekje zonder kruis en plassen en poepen overal rond. We hebben er echt eentje zijn grote behoefte zien doen in de Verboden Stad!

Onze laatste dag in Beijing besteden we aan de befaamde Chinese Muur waar we een apart stuk zullen over bloggen. We vertrekken uit de hoofdstad en gaan met de zogenaamde bullet train naar Pingyao.

Meer foto's: klik hier.